Dag 28 Bijna thuis

Zo, wij zitten weer bijna in het vliegtuig naar huis.
Ik bedank iedereen die mijn verhaaltjes gelezen heeft, ik wist ook niet dat er meer dan 3000 personen deze site zouden bekijken Miny bedankt het is allemaal begonnen dank zij jouw..
Allereerst sorry voor de foto's, ik had gedacht om nog foto's toe te voegen in de week Gambia maar hier hebben ze slecht internet en dit is niet gelukt ik zal dit zo snel mogelijk thuis weer doen.

Na het ontvangst vorige week DONDERDAG bij Hotel Lemon Creek, ging iedereen naar zijn eigen hotel wat hij geboekt had voor de dagen na de Challenge, veel Challenge gangers hadden familie of kennissen die overgekomen waren voor het ontvangst.
Wij hadden geboekt bij het Senegambia Hotel, ook Team VaDoc met hun familie.
Verder zagen wij, tot de veiling op zondag, de Antwerpen Banjul auto's rijden op de Strip waar de meeste hotels en eetgelegenheden waren, zo zagen we elkaar toch nog, of op de groepsapp werd afgesproken om ergens wat te drinken of s'avonds te eten.

Ieder deed in deze week z'n eigen ding, zo zijn wij op VRIJDAG naar 2 projecten van de Antwerpen Banjul Challenge geweest, wat ik al beschreven heb.
Op ZATERDAG zijn wij met de Opa's en hun vrouwen gaan vissen op de rivier de Gambia in de mangrovebossen, Tiny van de Opa's was de beste visser maar ik had met hulp van een local toch ook nog 5 vissen gevangen, aan boord hebben we een Butterfish gegeten die ze daar schoongemaakt en gebakken hadden.
Op ZONDAG was de veiling en s'avonds had Dorpsgenoot Pieter v. Boxmeer uit Zijtaart die in Banjul woont, ons uitgenodigd voor een BBQ, heel gezellig en lekker.
Op MAANDAG zijn we met de huisgenoot van Pieter de Gambiaan Sang naar mooie plekjes in Banjul geweest, eerst naar de bekende Serekunda market, goed dat Sang erbij was, want anders hadden we nu nog in de steegjes en gangetjes gezeten, hij wist ook een mooi balkon waar we Vimto, een plaatselijk drankje hebben gedronken, hier hadden we een rustig uitzicht over de drukke markt.
Sang had een eigen kapperszaak, nou het woord is groter dan zijn zaak, de stroom lag er die dag uit en hij heeft geen aggregaat, anders was Jan die dag een klant geweest. Daarna naar de Krokodillen in de Baobab tuin ( een baobab is z'n typische Afrika boom) en nog een ijsje gegeten op de punt bij Calypso, Sang noemde dit het romantisch-ste plekje van Gambia.
Op DINSDAG hadden we afgesproken om met Kady naar de markt te gaan, dat verhaal kennen we.
Op WOENSDAG hebben we ons later verwennen door een 2 uur durende gehele body massage, van voetreflexologie tot hoofdmassage !!!
Op DONDERDAG zijn we naar het Sukuta Hospital in Serekunda geweest waar vader Jan van VaDoc vaker geweest is, hier hadden zij baby kleertjes voor bij die ze af gegeven hadden op de kraamafdeling, er waren die dag 4 baby's geboren, ook Dirk heeft n kersverse baby vast gehouden, de baby's waren in hun blootje, gewikkeld in een doek, waar dus ook al die eerste zwarte meconium ontlasting in zat, de kleertjes kwamen hier goed van pas. Bij een ander gebouw was het zuigelingen bureau hier zaten ze in de rij in de schaduw, wat je ook wel eens op Afrika plaatjes ziet, hier dus in het echt. In een ander gebouw kregen de 2-3 jarige een vaccinatie, vergeten te kijken welke.
Annemieke van VaDoc met dochter Prudence deelde tandenborstels en tandpasta uit die ze van hun tandarts hadden gekregen, dit is een tip als we nog eens naar Gambia gaan. Ik zie een zuster in een Pantein uniform lopen, mijn eerdere werkgever..
De manager van het Zkh vertelde dat er deze maand al 212 kinderen geboren zijn en dat ons bezoek meer dan welkom is.
Daarna zijn we op donderdag nog naar dat Ziekenhuisje gereden, waar de Belgische jongens van Team Belgian Wood aan gedoneerd hebben het Bijilo Medical Center. Dit had ik de Belgische jongens belooft. Ook nu was er weinig bedrijvigheid, de directrice vertelde dat dit een privé ziekenhuis is en dat er deze week 5 baby's zijn geboren, we vragen of we de verloskamer mogen zien. Als je mag kiezen, lijkt me, dat je beter in dit ziekenhuis kunt bevallen dan in het grote ziekenhuis!!

De rest van de tijd hebben we genoten van het zwembad en de zee, het Senegambia Beach Hotel ligt in een prachtig bos met palmbomen, baobab en ander mooie bomen en planten die bij ons in de huiskamer staan zoals de Chineseroos en de eucalyptus, de apen springen er rond, gisteren aan het zwembad pakte een slimme aap, Dirk zijn cola, deze goot wat cola op de grond en likte dit op, dit deed hij een paar keer tot het flesje leeg was. Ik heb in de tuin tropische vogels gehoord en gezien als in een dierentuin, een merel zo blauw als de Nederlandse vlag, ook voerde ze elke morgen de gieren. En er liep zomaar een varaan langs het zwembad.
s'Morgens bij het ontbijt, in het hotel was het voor 80% Nederlanders, er zit hier een Nederlands restaurant en je kunt er frikandel speciaal bestellen, in Gambia, ja het moet niet gekker worden. Een echte vakantie plek, je loopt er zo de zee en het zwembad in, en je kunt verschillende uitstapjes maken zoals voor vogel liefhebbers dagtrips, en eigenlijk hadden wij nog naar Kunta Kinte Eiland willen gaan, hier is de film Roots opgenomen, dit is een zwarte bladzijde in de geschiedenis van Gambia. Het eiland in de Gambiarivier werd gebruikt om Afrikaanse slaven te verzamelen, die later met de boot richting Amerika gingen. Wij hoorde van mensen in het hotel die deze trip wel gemaakt hebben dat ze lang bij de boot hebben moeten wachten omdat er van de 3 ferry's maar 1 vaarde, het was een vermoeiende dag.

Gisteren hebben we nog de laatste spulletjes naar Kady op het strand gebracht, zoals shirts en korte broeken van Dirk. Kady maakte voor ons weer een groot bord met vers fruit, ook gaf ze een zak met pinda-koekjes mee, ook voor Mieke, John en haar ouders.
Ook heb ik het incontinentie materiaal afgegeven, wat ik gevraagd had bij het Retraitehuis, voor het geval 'dat' er iemand aan de diarree zou zijn, gelukkig niet nodig gehad, we hebben het er, wat dat betreft, goed afgebracht, we hebben dan ook deze reis, geen rauwkost gegeten en opgelet dat we gekookte groente en vlees of gefrituurd eten hadden zoals friet, dan weet je dat de bacteriën eruit zijn, vers brood en dan midden in de stapel pakken is ook goed gegaan.

Nu dus op VRIJDAG na 28 dagen naar huis, ik had zo nog wel naar Zuid Afrika door willen rijden met de Challenge groep onder leiding van Cor, maar dan moet de naam Antwerpen Banjul omgedoopt worden in een andere naam.
Wat een ervaring, wat een natuur en wat een belevenis en ook fijn dat onze zoon Dirk erbij was, in een super mooie en gezellige Challenge groep.
Dank je wel allemaal.

We zijn om 12.00uur in Gambia in Banjul opgestegen en hadden een tussenlanding op het Kaapverdische eiland Sal, met een tussenstop van ruim n uur, nu zitten we in een Boeing 737-800 waar 189 vliegtuigstoelen in zitten en maar 60 passagiers, we hebben dus ieder 3 stoelen ter beschikking, iedereen zit voor het raam of slaapt op 3 stoel-banken.
Dadelijk in Brussel hopen we dat Bob er staat met zijn nieuwe auto en de zonen van May die ons naar huis brengen.

Omdat wij een enkel-vlucht naar huis geboekt hebben en doordat er familie over gekomen is zit nu niet iedereen in dit vliegtuig, Joop en Anja en Elles en Eef zijn dinsdag en woensdag al naar huis gevlogen, de vrouwen van Tonnie en May, Mieke en Maria hadden een retourvlucht en vliegen vanavond naar Amsterdam.
We zien de zonsondergang en om 22.20uur gaan we landen op Zaventem in Brussel.