Dag 13
Door: Wilma
Blijf op de hoogte en volg Antwerpen Banjul Challenge 2016
14 Oktober 2016 | Mauritanië, Nouakchott
Vandaag van Nouadhibou naar Nouakchott 450km.
Vanmorgen na een mooie zonsopgang, het ontbijt op de waranda van camping Auberge des dauphins.
In Marokko hadden we de klok 1 uur terug gezet en nu in Mauritanië ook weer 1 uur het is hier nu 8.00uur en in Nederland dus 10 uur.
Om 8.30uur vertrekken we allemaal naar Nouadhibou om te tanken en water, yoghurtjes en stokbrood te kopen.
Daarna splitst de groep zich weer in Piste rijders of harde weg rijders!
Wij, de Opa's en VaDoc gaan over de harde weg 450km naar Nouakchott, de Piste rijders gaan door het Sahara zand en rijden hier met een gids 3 dagen over, zij overnachten 2x op t strand of ergens in de woestijn in hun tentje.
Onderweg komen we langs een spoor ze zeggen in Mauritanië dat dit de langste trein is ter wereld, hij is inderdaad lang.
Wat n armoede langs de weg, geiten, schapen, dromedarissen, hutjes van planken en doeken, zeecontainers waar mensen in wonen, palen met doeken ertussen, een kamp van wel n kilometer lang !!!
De weg is goed, een gladde butumweg, onderweg n bulldozer die het opgewaaid Sahara zand van de weg schuift,
Wat n contrast, dan een veld met zonnepanelen.
Bij een benzinepomp hebben ze wel diesel maar geen benzine voor de motoren, dan komt er een jerrycan met benzine ergens vandaan, de tanken zijn weer vol.
Wat n drukte bij de pomp, Jan weet weer een nummerplaat van Mauritanië te schoren, we drinken er n kop nescafé met n Nederlandse eierkoek van VaDoc. Buiten is het armoede troef, binnen hangt er een TV aan de muur, uit de diepvries wordt er vlees verkocht. En dan hier nog even naar een hele vieze hang wc, ja je moet iets!!!!
Het wordt warm tot heet, 34 graden (op de thermometer in de auto)het warmste tot nu toe. Het is alleen maar zand, weinig verkeer op de weg, een paar auto en vrachtwagen wrakken langs de weg. Stop, ik wil drinken, we stoppen gewoon midden in de woestijn.
Onderweg rijden we door een dorpje, een gebouw van steen is de moskee, verder alleen planken hutjes van, ik schat 3x3m, kinderen komen de weg op gelopen. Voor de huisje hangen aan een wasdraad, grote vissen te drogen.
Onderweg vandaag, ik denk wel 10x moeten stoppen voor een checkpoint, we geven dan elke keer een kopie van ons paspoort af, het schijnt dat dit de controle is wat door het land rijdt, nou ik heb het vermoeden dat ze het nog niet eens kunnen lezen.
We zien onderweg een groep lelijke eendjes onder militaire escorte, het schijnt als je hier van de weg af gaat het zand in gaat die mannen met je mee gaan, ik denk dat de Piste groep onder leiding van Cor ook militairen begeleiding heeft, we horen dit nog wel.
Richting Nouakchott wordt het drukker op de weg met wagens en vrachtwagens vol met mensen, ik zal proberen een foto te plaatsen.
Dan komen we bij Hotel Emira, niet te geloven, van de armoede wat we onderweg zagen in de weelde. Prachtige hotelkamer met zitje, kast, airco en bad.
Buiten zie je mooie auto's en ezelkarretjes naast elkaar.
We eten ook heel lekker aan een keurig gedekte tafel.
We drinken buiten op het terras langs de hoofdstraat nog een glaasje, er komt vanalles voorbij.
Zie foto's.
Dit schrijven en dan is het alweer bijna 24.00uur.
Vanmorgen na een mooie zonsopgang, het ontbijt op de waranda van camping Auberge des dauphins.
In Marokko hadden we de klok 1 uur terug gezet en nu in Mauritanië ook weer 1 uur het is hier nu 8.00uur en in Nederland dus 10 uur.
Om 8.30uur vertrekken we allemaal naar Nouadhibou om te tanken en water, yoghurtjes en stokbrood te kopen.
Daarna splitst de groep zich weer in Piste rijders of harde weg rijders!
Wij, de Opa's en VaDoc gaan over de harde weg 450km naar Nouakchott, de Piste rijders gaan door het Sahara zand en rijden hier met een gids 3 dagen over, zij overnachten 2x op t strand of ergens in de woestijn in hun tentje.
Onderweg komen we langs een spoor ze zeggen in Mauritanië dat dit de langste trein is ter wereld, hij is inderdaad lang.
Wat n armoede langs de weg, geiten, schapen, dromedarissen, hutjes van planken en doeken, zeecontainers waar mensen in wonen, palen met doeken ertussen, een kamp van wel n kilometer lang !!!
De weg is goed, een gladde butumweg, onderweg n bulldozer die het opgewaaid Sahara zand van de weg schuift,
Wat n contrast, dan een veld met zonnepanelen.
Bij een benzinepomp hebben ze wel diesel maar geen benzine voor de motoren, dan komt er een jerrycan met benzine ergens vandaan, de tanken zijn weer vol.
Wat n drukte bij de pomp, Jan weet weer een nummerplaat van Mauritanië te schoren, we drinken er n kop nescafé met n Nederlandse eierkoek van VaDoc. Buiten is het armoede troef, binnen hangt er een TV aan de muur, uit de diepvries wordt er vlees verkocht. En dan hier nog even naar een hele vieze hang wc, ja je moet iets!!!!
Het wordt warm tot heet, 34 graden (op de thermometer in de auto)het warmste tot nu toe. Het is alleen maar zand, weinig verkeer op de weg, een paar auto en vrachtwagen wrakken langs de weg. Stop, ik wil drinken, we stoppen gewoon midden in de woestijn.
Onderweg rijden we door een dorpje, een gebouw van steen is de moskee, verder alleen planken hutjes van, ik schat 3x3m, kinderen komen de weg op gelopen. Voor de huisje hangen aan een wasdraad, grote vissen te drogen.
Onderweg vandaag, ik denk wel 10x moeten stoppen voor een checkpoint, we geven dan elke keer een kopie van ons paspoort af, het schijnt dat dit de controle is wat door het land rijdt, nou ik heb het vermoeden dat ze het nog niet eens kunnen lezen.
We zien onderweg een groep lelijke eendjes onder militaire escorte, het schijnt als je hier van de weg af gaat het zand in gaat die mannen met je mee gaan, ik denk dat de Piste groep onder leiding van Cor ook militairen begeleiding heeft, we horen dit nog wel.
Richting Nouakchott wordt het drukker op de weg met wagens en vrachtwagens vol met mensen, ik zal proberen een foto te plaatsen.
Dan komen we bij Hotel Emira, niet te geloven, van de armoede wat we onderweg zagen in de weelde. Prachtige hotelkamer met zitje, kast, airco en bad.
Buiten zie je mooie auto's en ezelkarretjes naast elkaar.
We eten ook heel lekker aan een keurig gedekte tafel.
We drinken buiten op het terras langs de hoofdstraat nog een glaasje, er komt vanalles voorbij.
Zie foto's.
Dit schrijven en dan is het alweer bijna 24.00uur.
-
14 Oktober 2016 - 11:00
Maria Van Hout:
Hallo Wilma,
Wat is het toch een bijzondere spannende reis,je weet het mooi te verwoorden en dat alles goed gaat ,dat is ook heel fijn.Ik heb mijn koffers gepakt en vertrek vanmiddag samen met Mieke v.d.Heijden en Jos laurensen naar Gambia.Geniet allen nog van deze bijzondere reis en wij zullen jullie (op de eerste plaats May) met open armen ontvangen.Daar kijk ik naar uit!!
Tot in Gambia!! Groetjes Maria -
14 Oktober 2016 - 11:29
Thieu:
Hey....
Allemaal, wat een afwisseling op zo'n reis lijkt mij appart om dit mee te maken.
Hopelijk blijft alles goed gaan veel plezier en succes.
Thieu.
-
14 Oktober 2016 - 13:01
Joke Van Zutphen:
mooi geschreven Wilma, hoe kom ik aan de foto's ?
-
14 Oktober 2016 - 16:54
Theo:
Mooi geschreven, Wilma. De tekst komt binna als foto's binnen, alsof je er zelf bijbent.
Fijn dat Jan weer een kentekenplaat aan zijn collectie kan toevoegen! -
14 Oktober 2016 - 18:20
Annie Thijssen:
Alweer een mooi verslag, nu met foto's. Wordt het allemaal nog echter. Een ongelooflijk avontuur , wat jullie meemaken. Wat een techniek, van mens en motoren,om in Zijtaart te startten en 14 dagen later in Afrika aan te komen.
-
14 Oktober 2016 - 19:36
Ine Habraken:
Geweldig om mee te genieten in een andere wereld samen met jullie, wat een beleving zo met z'n allen.
Zie dat jullie ondanks de hitte toch je warme motorkleding dragen?
Jan je begint al een beetje op een Afrikaan te lijken (qua huidskleur)
Veel reis/rijplezier en maak maar vele foto's.
Harrie en Ine -
15 Oktober 2016 - 19:50
Anita Herijgers:
leuk om er foto`s bij te zien, inderdaad een armoede zo te zien..
Weer een heel avontuur achter de rug, petje af voor jullie hoor.
Hopelijk kun je een beetje tegen de hitte, want jullie dragen ook nog je warme motorpakken.
Goede reis verder en het blijft leuk om de verhalen te lezen..top!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
