Dag 11

Wij hebben goed geslapen vannacht in Laayoune op camping Bedouin, wel n paar keer wakker geworden door de harde wind.
De Opa's hadden ook n huisje/tent, May en Joop zijn hierbij gaan liggen, Elles en Tonnie hadden gisteravond hun eigen tentje opgezet, doordat het vannacht zo hard waaide hebben ze geen oog dicht gedaan, ze zijn op een gegeven moment ook in het huisje van de Opa's gaan liggen.

Er zijn vandaag 2 opties om te rijden:
-Vertrek om 8.00uur met Cor 550km naar Dakhla, dan moet je op het einde 45km op en neer voor de slaap gelegenheid over een pier naar Dakhla.
-Of vertrek om 7.00 je rijdt dan 800km naar Barbas het Briefing point voor morgenvroeg 11.00uur.

De snelle groep gaat voor de 800km Dirk met 4x4, Ibiza, Opa's, Vadoc en Sotokoi.
Wij ( Cor, Kalidoe, Belgian wood, Groene Welle )bekijken onder weg hoe het gaat en beslissen dan.

Bij Belgian Wood zit ook n Tonny vd Heijden in de auto, hij heeft motorrijbewijs de eerste dag heb ik met hem afgesproken dat hij ook mag rijden als dat zo uitkomt. Vanmorgen dacht ik, ik kan Tonny vragen of hij alvast n ritje op mijn motor wil maken! Dat was niet tegen dovemansoren gezegd, hij heeft heel de dag gereden en ik bij de Belgen Matthias en Ben in de auto.
Laayoune is een grote stad, Cor weet een goed ontbijt adres. omelet met brood, koffie en jus d orange.
De temperatuur, wij denken ongeveer 30 gr met een koelere "zeebries" aldus Ben. En met goede muziek van St. Germain.
Cor weet onderweg ook nog een goed koffieadres, koffie nosnos.
Er komt een broodkar voorbij, brood kopen want je weet niet wat er nog op ons pad komt.

De omgeving is, je kunt zeggen 800km het zelfde maar ik heb vandaag denk ik tóch 100 foto's gemaakt, rechts de zee, van strand tot hoge rotsen net zoals bij Dover tot verschillende keren een canyon van zandduinen. Dan weer een heeeeel stuk zand met stenen en dan weer tussen heuvels met gele zandduinen tot op de weg.
Dan steken er weer dromedarissen de weg over. Of ligt er een auto of vrachtwagen wrak.
Op de landkaart staat er maar één weg en dit is een goede eenbaansweg.
Ook verschild het in hoogte van zeeniveau, nu in de auto kan ik het niet zien hoeveel.
We rijden Dakhla voorbij, dit ligt op een heel hoge pier en die zien we rechts in zee liggen. Dat was de korte route, er wordt beslist dat we voor de lange route gaan, nog 250km naar Barbas.
Dirk SMS t om 17.30uur dat ze bij het hotel aan de friet met halve haan zitten!!

Pas op, zegt Cor op het bakkie, overstekende dromedarissen. Ja, de auto's hebben op kanaal 11 op het bakkie contact met elkaar, over, dat de politie met de lasergun op de rotonde staat, dat je de vrachtauto in kunt halen dat er geen tegemoetkomend verkeer aan komt, dat ze dadelijk gaan tanken of lunchen.
Wat is ook weer een fatamorgana? Net of je in de verte water ziet en als je dichterbij komt is er geen water te bekennen, nou, dan zien we dát regelmatig.
Om 19.30uu rijden we, net voor zonsondergang, naar de laatste overnachting in Marokko, Motel Barbas, z'n groot hotel midden in de Westelijke Sahara, met stromend water uit de kraan, waar halen ze het vandaan.
We zijn weer met de hele groep compleet behalve Guido en Brigitte die overnachten op de korte route in Dakhla.

Jan zegt: vandaag een paar keer aan Tiny gedacht de vervanger voor Bob, die zou er anders nu bij zijn, Tiny houdt niet van snelweg rijden maar wou wel mee door het zand van Afrika, maar dat we op 1 dag 800km zouden rijden zat niet in de planning.

We eten friet met halve haan, pizza of tajine en zitten nog gezellig in de grote openlucht hal van het hotel, morgenvroeg geen wekker zetten, om 11uur is de briefing.