Zusters van het Retraitehuis en Arnoldus klooster

Welkom aan de zusters van het Retraitehuis en het Arnoldus klooster, die ik toegevoegd heb op deze site van Waarbenjij.nu
Ik werk als verpleegkundige in het Retraitehuis in Uden, een huis waar Missie Zusters van over de gehele wereld, weer thuis mogen komen om te rusten. Deze zusters zijn handig op de computer omdat ze hun contacten met hun missie-land willen onderhouden.

Tijdens het koffie uurtje heb ik een praatje mogen houden in de Refter van het Retraitehuis, ik heb uitgelegd wat de Antwerpen Banjul Challenge is, dat we auto’s en motoren naar Gambia brengen en daar de voertuigen verkopen en dat we dat geld schenken aan Second Home, een huis voor verstandelijk en lichamelijk beperkte kinderen. Ik heb verteld waarom we ons team, Team Kalidoe noemen en dat we 7000km rijden om daar de voertuigen heen te brengen, en dat ik met de motor deze rit ga rijden.
Het was een heel gezellige bijeenkomst, de zusters stelde geïnteresseerde vragen en een zuster zei: Wat een missionair werk gaan jullie doen. ( zo had ik het zelf nog niet bekeken )
Een zuster van de psychogeriatrisch afdeling begon te zingen: “Heidewitzka vooruit geef gas, van dat getreuzel komt er niets van pas”, een liedje van vroeger. Mooi dat ze precies op het goede liedje komt, dat ik zoveel kilometers gas ga geven. Ik vertelde ook dat, wat wij gaan doen, misschien ook maar een druppel op de gloeiende plaat is, een zuster antwoordde hierop, wij hebben over de gehele wereld gewerkt en je moet maar zo denken, dat je “deze” kinderen daarmee hebt gered.
De zusters vroegen of ik na de reis, mijn verhaal nog eens kom vertellen en dat is afgesproken.
Een zuster voegde er nog aan toe, Wilma: na 17.00uur doe je toch altijd een lange broek aan en een shirt met lange mouwen? En je slaapt toch altijd onder een Muskieten-net/ een klamboe?
Oooo, Bedankt voor de tip, hier ga ik nog eens over na denken!

Ik voeg nog een paar foto’s toe van het praatje bij de zusters.