Dag 16 zondag
Door: Wilma
Blijf op de hoogte en volg Antwerpen Banjul Challenge 2016
17 Oktober 2016 | Senegal, Saint-Louis
Vandaag van Nouakchott in Mauritanië naar St Louis in Senegal. 250Km
Vanmorgen om 6 uur de wekker, 7 uur ontbijt (15min later) 8 uur vertrek in Konvooi.
Cor zijn auto is niet gemaakt, ze vroegen gisteren voor de automaat versnellingsbak 1000euro en dan nog 400euro montage kosten.
Cor kán rijden, het optrekken gaat moeilijk maar als ie loopt kan hij gewoon rijden.
In Mauritanië wordt het steeds armoediger, ik heb al een paar dagen aan de zusters van het Retraitehuis gedacht, zij hebben over de gehele wereld ontwikkelings werk gedaan, maar waar begin je in zo'n land? Ik hoop net als Florence Nightingale met de hygiëne! ! Vandaag is het zondag, er lopen veel kinderen rond, het volgende belangrijke zou ik het onderwijs vinden.
Als we Nouakchott uit rijden wordt de weg steeds slechter, het is opletten met die grote gaten in de weg, toch wil ik nog steeds foto's blijven maken onder het rijden!!
De natuur wordt ietsjes groener en ook komt er soms nog n zandduin.
De kleding van de bevolking deze reis veranderd per regio, in Marokko dan zwarte jurken voor de vrouwen en dan weer helemaal wit met zwarte kant. De mannen lijken op bruine paters met een puntmuts eraan, in de Merzouga duinen hadden de mannen een mooie kleur donkerblauw kleed aan met zwarte of ook blauwe tulband op.
Hier in Mauritanië hebben veel mannen lichtblauwe jurken aan, ik heb vanmorgen een foto van de gids gemaakt waar de zandhazen mee door de Sahara zijn gereden.
Om 13.00uur zijn we in Rosso voor de grensrivier, er staan militairen op jeeps met het geweer in de aanslag. Cor haalt alle paspoorten, uitvoerbewijzen van de voertuigen en 14 rijbewijs op van de 10 auto's en 4 motoren.
Om 15.00uur komt Cor uit het onderhandelings hokje, hij heeft ferrytickets geregeld en om 16.00uur vertrekt de ferry.
Ondertussen schrijf ik dit verhaaltje.
Poe die ferry! De eerste auto's rijden erop, door 60/80cm water, daar kunnen wij niet door met de motoren.
Gelukkig gaat ook de andere ferry.
Het is 15min varen.
Aan de andere kant in Senegal door het water van de ferry af.
Wat n sensatie en n drukte en n hitte en n stank.
We moeten weer wachten op n stempel in het paspoort en de voertuigen moeten verzekerd.
Dan begint het wachten wat we toen nog niet wisten tot 22.00uur s'avonds.
Wat n corrupte bende! !!!
Sinds vorig jaar hoef je voor Senegal geen Visum meer aan te vragen, maar nu staan er van die georganiseerde bendes bij de grensovergangen, Cor had al de Spot in de auto uitgezet zodat ze ons niet konden volgen welke grens overgang we namen, ze weten dat de Challenge eraan komt en volgen dit op internet. In Rosso moest de Opperman van de Bende van de andere post komen en daarna begon het onderhandelen.
Er stonden ook 2 Amsterdammers die ieder 300euro per auto moesten betalen! !! Die vonden het om 17.00uur wel welletjes en hebben het bedrag betaald.
Hoe lang gaat het nog duren, hoe lang blijft Cor onderhandelen? Wij blijven maar bij de motoren in de buurt want er loopt vanalles rond, de motoren staan op n plek waar, denk ik, een ezel gestaan heeft, overal liggen er drollen.
Over n uur wordt het donker en dan nog 100km rijden, ik wil eigenlijk even mijn ogen dicht doen, ik vraag aan Liesbeth van de auto Sotokoi of ik even in hun auto mag zitten.
Ondertussen zie ik mannen (geen vrouwen ) hun behoefte doen in het water, bij de grote boodschap gaat de broek uit en lopen ze het water in, bij een plasje gaan ze zitten en wassen daarna hun Charel met de linkerhand!!! Links is toch onrein, rechterhand is rein...
Ook zijn er mannen die de urine in een flesje doen!!! Waarom?
Jongens staan ook auto's te wassen, in een keer is het flesje weg!!!
Cor was niet van plan om zoveel te betalen en met al dat wachten is het 60euro per voertuig geworden.
Toen we weg wilde rijden weer een heel circus over, dat we op de parkeerplaats hadden gestaan, een 'parkeermannetje' wilde hier 50euro voor, Cor gaf hem 5 euro en daarna volgde een hele discussie met wel 20 mannen rond Cor zijn auto!!!
Wel spannend want het escaleerde bijna.
Om 22.00uur reden we door de ijzeren poort die ze voor ons open maakte. Dan nog 100km in het pikke donker naar St. Louis. Riet had mij nog goed gewaarschuwd NIET s'avonds door Afrika rijden, er loopt vanalles langs de weg, inderdaad lopen er mensen, geiten, ezels en een dode misschien aangereden ezel kadaver die ontiegelijk stinkt. Het is echt opletten en ook nog dat ik moe wordt na zo lange dag.
In St. Louis rijden we door de drukke straat, dit kan ik niet beschrijven, of toch proberen : een hobbelige zandweg door de smalle straat, geen straatverlichting, winkeltjes die nog open zijn heeeeel veel mensen, geiten, ezels, honden. Jan zegt: het was net Bethlehem. Om 23.00uur komen we bij het hotel en staat er een diner buffet klaar, hotel aan zee met zwembad.
Dit zullen we morgenvroeg eens bekijken.
Vanmorgen om 6 uur de wekker, 7 uur ontbijt (15min later) 8 uur vertrek in Konvooi.
Cor zijn auto is niet gemaakt, ze vroegen gisteren voor de automaat versnellingsbak 1000euro en dan nog 400euro montage kosten.
Cor kán rijden, het optrekken gaat moeilijk maar als ie loopt kan hij gewoon rijden.
In Mauritanië wordt het steeds armoediger, ik heb al een paar dagen aan de zusters van het Retraitehuis gedacht, zij hebben over de gehele wereld ontwikkelings werk gedaan, maar waar begin je in zo'n land? Ik hoop net als Florence Nightingale met de hygiëne! ! Vandaag is het zondag, er lopen veel kinderen rond, het volgende belangrijke zou ik het onderwijs vinden.
Als we Nouakchott uit rijden wordt de weg steeds slechter, het is opletten met die grote gaten in de weg, toch wil ik nog steeds foto's blijven maken onder het rijden!!
De natuur wordt ietsjes groener en ook komt er soms nog n zandduin.
De kleding van de bevolking deze reis veranderd per regio, in Marokko dan zwarte jurken voor de vrouwen en dan weer helemaal wit met zwarte kant. De mannen lijken op bruine paters met een puntmuts eraan, in de Merzouga duinen hadden de mannen een mooie kleur donkerblauw kleed aan met zwarte of ook blauwe tulband op.
Hier in Mauritanië hebben veel mannen lichtblauwe jurken aan, ik heb vanmorgen een foto van de gids gemaakt waar de zandhazen mee door de Sahara zijn gereden.
Om 13.00uur zijn we in Rosso voor de grensrivier, er staan militairen op jeeps met het geweer in de aanslag. Cor haalt alle paspoorten, uitvoerbewijzen van de voertuigen en 14 rijbewijs op van de 10 auto's en 4 motoren.
Om 15.00uur komt Cor uit het onderhandelings hokje, hij heeft ferrytickets geregeld en om 16.00uur vertrekt de ferry.
Ondertussen schrijf ik dit verhaaltje.
Poe die ferry! De eerste auto's rijden erop, door 60/80cm water, daar kunnen wij niet door met de motoren.
Gelukkig gaat ook de andere ferry.
Het is 15min varen.
Aan de andere kant in Senegal door het water van de ferry af.
Wat n sensatie en n drukte en n hitte en n stank.
We moeten weer wachten op n stempel in het paspoort en de voertuigen moeten verzekerd.
Dan begint het wachten wat we toen nog niet wisten tot 22.00uur s'avonds.
Wat n corrupte bende! !!!
Sinds vorig jaar hoef je voor Senegal geen Visum meer aan te vragen, maar nu staan er van die georganiseerde bendes bij de grensovergangen, Cor had al de Spot in de auto uitgezet zodat ze ons niet konden volgen welke grens overgang we namen, ze weten dat de Challenge eraan komt en volgen dit op internet. In Rosso moest de Opperman van de Bende van de andere post komen en daarna begon het onderhandelen.
Er stonden ook 2 Amsterdammers die ieder 300euro per auto moesten betalen! !! Die vonden het om 17.00uur wel welletjes en hebben het bedrag betaald.
Hoe lang gaat het nog duren, hoe lang blijft Cor onderhandelen? Wij blijven maar bij de motoren in de buurt want er loopt vanalles rond, de motoren staan op n plek waar, denk ik, een ezel gestaan heeft, overal liggen er drollen.
Over n uur wordt het donker en dan nog 100km rijden, ik wil eigenlijk even mijn ogen dicht doen, ik vraag aan Liesbeth van de auto Sotokoi of ik even in hun auto mag zitten.
Ondertussen zie ik mannen (geen vrouwen ) hun behoefte doen in het water, bij de grote boodschap gaat de broek uit en lopen ze het water in, bij een plasje gaan ze zitten en wassen daarna hun Charel met de linkerhand!!! Links is toch onrein, rechterhand is rein...
Ook zijn er mannen die de urine in een flesje doen!!! Waarom?
Jongens staan ook auto's te wassen, in een keer is het flesje weg!!!
Cor was niet van plan om zoveel te betalen en met al dat wachten is het 60euro per voertuig geworden.
Toen we weg wilde rijden weer een heel circus over, dat we op de parkeerplaats hadden gestaan, een 'parkeermannetje' wilde hier 50euro voor, Cor gaf hem 5 euro en daarna volgde een hele discussie met wel 20 mannen rond Cor zijn auto!!!
Wel spannend want het escaleerde bijna.
Om 22.00uur reden we door de ijzeren poort die ze voor ons open maakte. Dan nog 100km in het pikke donker naar St. Louis. Riet had mij nog goed gewaarschuwd NIET s'avonds door Afrika rijden, er loopt vanalles langs de weg, inderdaad lopen er mensen, geiten, ezels en een dode misschien aangereden ezel kadaver die ontiegelijk stinkt. Het is echt opletten en ook nog dat ik moe wordt na zo lange dag.
In St. Louis rijden we door de drukke straat, dit kan ik niet beschrijven, of toch proberen : een hobbelige zandweg door de smalle straat, geen straatverlichting, winkeltjes die nog open zijn heeeeel veel mensen, geiten, ezels, honden. Jan zegt: het was net Bethlehem. Om 23.00uur komen we bij het hotel en staat er een diner buffet klaar, hotel aan zee met zwembad.
Dit zullen we morgenvroeg eens bekijken.
-
18 Oktober 2016 - 00:16
Marjon Vogels:
Pfff, wat een dag. Ik lees de verhalen met veel plezier. En ja, een dode ezel op de weg dat stinkt, kan de geur nog goed herinneren in Turkije toen we daar reden met de motor. Succes, veel plezier en opletten. Super avontuur. Lieve groet Marjon
V -
18 Oktober 2016 - 07:22
Miranda:
Wat een avontuur zeg.wel zeer indrukwekkend maar ook soms beangstigd .maar fijn dat je dat weer bij een luxe hotel aankomt.dus dan zie je wat armoede inhoud.rij voorzichtig .geniet ervan .wat een verhalen zeg . -
18 Oktober 2016 - 10:10
Mari Thijssen:
Jullie maken dit gigantisch sociale probleem van de armoe nu zelf aan den lijve mee. Rijke Hollanders die voor een goed doel door het arme land rijden. Ondanks het goede doel troggelen ze jullie toch een mooi bedrag af om de grens te mogen passeren.
Vervolgens gaan jullie naar het luxe hotel waar de mensen uit het eigen land niet mogen komen.
M.a.w. ze kunnen niet anders dan corrupt zijn, net zo corrupt als onze mensen die in de oorlog onderduikers hielpen.
Jullie zijn enorm dapper dat jullie de tocht hebben ondernomen. Succes verder. -
18 Oktober 2016 - 11:24
Miny Hesen:
Wat weer een spannend verhaal Wilma hoe houden jullie het vol Knap Wilma om na of tijdens zo"n vermoeide reis ons toch weer zo'n mooi verslag te sturen jullie zijn zo ver weg en soms lijkt het ook weer heel dicht bij door al jou mooie verslagen Wat een ellende allemaal maar jullie slaan je mannetje wel knap hoor Wilma en het hele team heel veel sucses weer endoe voorzichtig want het is best hektich daar en niet zonder gevaar
Groetjes voor jullie allen -
18 Oktober 2016 - 11:29
Joke Van Zutphen:
wat een lange dag zeg maar jullie zijn weer korter bij het doel !! bedankt voor de mail !!
-
18 Oktober 2016 - 13:41
Arthur Kuilboer:
Nou, nou, het is Afrika en we doen er met zijn allen heel veel aan om dat grote gebied te ontwikkelen maar tegen de kleine corruptie beginnen we nog steeds niet veel. Toch zonde dat de toch hierdoor wat wordt ontsierd. Kennelijk snappen ze nog steeds niet goed op welke manier ze op de lange termijn meer kunnen realiseren voor hun volk of mogelijk interesseert het hen geen barst. Onthutsend, het zou mijn lol aardig bederven maar dat herinner ik me nog wel van verhalen van vrienden van me die in de ontwikkelingswerk sector werkten. Ze sloegen een waterput ergens waardoor ze geen water meer hoefden te halen bij een rivier 3 kilometer verderop en het enige wat de plaatselijke bevolking moest doen was een keer per jaar het leertje vervangen. dat was te lastig waardoor na twee jaar de pomp vastliep enmen weer gewoon als voorheen met de kalebassen op het hoofd naar de rivier liepen om water te halen. Frustrerend was dat indertijd en zo te zien nu nog.
Succes met het achter je laten van dit soort ongein en veel plezier met de volgende stukken.
groet,
Arthur -
18 Oktober 2016 - 14:27
Riet:
Goed dat je nog even aan mij gedacht hebt. Dus ruim 40 jaar na dato dat ik in Afrika verbleef is er nog niets veranderd. Slechte wegen en veel gedoe 'snachts op en naast de weg. Het blijft inderdaad levensgevaarlijk in het donker. Als er iets gebeurd of je rijdt een geit of zo aan dan zetten ze je zo voor onbepaalde tijd vast. Pas a.u.b. goed op !!
Groet Frederiek en Riet -
18 Oktober 2016 - 20:08
Anita Herijgers:
Dit was wel een hele lange dag, wat zullen jullie moe zijn na zo`n dag,
met weer van alles dat op jullie pad kwam, maar jullie slaan jullie er weer goed door heen..
Top!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
